Η Βυζαντινή Κρήνη
Τό νερό, τό ὁποῖο χρειάζονταν οἱ μοναχοί ἀλλά καί οἱ προσκυνητές, εἴτε πρός πόση εἴτε πρός νήψη, τό βρίσκανε στήν Κρήνη, ἡ ὁποία σὠζεται ἕως σήμερα στόν αὔλειο χῶρο τῆς Μονῆς. Τό σχῆμα της μαρτυρεῖ τή βυζαντινή καταγωγή της.
Τό κύριο χαρακτηριστικό τῶν κρηνῶν αὐτῶν, παρατηρούσε ὁ Ὀρλάνδος, εἶναι «ἡ κάμα – τό καμάρι[ο]ν τῶν βυζαντινῶν», τῆς ὁποίας τό σχῆμα διέφερε ἀπό ἐποχή σέ ἐποχή.
Ἡ συγκεκριμένη Κρήνη τῆς Μονῆς τοῦ Παντοκράτορος, τῆς ὁποίας κατ'ἐξοχήν χαρακτηριστικό εἶναι τό ἡμικυκλικό της σχῆμα, πού εἶναι σχετικά ὑπερυψωμένο, ἀποτελεῖ ἀντιπροσωπευτικό δεῖγμα βυζαντινῆς Κρήνης μέ καμάρα. Ὁ Ὀρλάνδος μάλιστα ἀντιδιαστέλλει τήν πηγή αὐτή πρός ἄλλες μεταγενέστερες, μεταξύ τῶν ὁποίων εἶναι ἐκείνη τῆς Μονῆς «Πεντέλης», πού ἀντί τοῦ ἡμικυκλικοῦ σχήματος ἔχει σχῆμα τεθλασμένου τόξου, τεχνοτροπία τῆς Ὀθωμανικῆς περιόδου.